Theaterklucht in het moeras

Absurde klucht in moeras van Wolfslaar

Gezien: ‘Als de nevel optrekt’ van Theatergroep Elysée
Nog te zien: 4, 5, 8 en 9 juli om 20.15u.

Ergens op de grote vlakte woont Het Konijn. Een lief melancholiek konijn dat wanhopig contact zoekt. Liefst met Het Meisje, dat geurt naar vers gemaaid gras terwijl iedereen op de vlakte naar wasbenzine en kaarsvet ruikt. Maar Het Meisje (Anne van Hoof) heeft even geen zin in Het Konijn (Ludo Ansems). Ze wil gaan zwemmen. Of eigenlijk wil ze alleen met een tas vol zwemspullen om haar nek lopen, zoals vroeger. Maar dan wordt ze beroofd van haar zwemspullen door twee broertjes die op safari zijn.
‘Als de nevel optrekt’ van theatergroep Elysée, dat gisteravond onder regie van Carmen van der Elst in première ging, heeft een even geestige als absurdistische inslag. Voor het vijfde jaar op rij streek het Bredase gezelschap neer in Wolfslaar, nu in de natuurtuin van het bezoekerscentrum. Een spannend natuurdecor met echt water, moeras, bos en Teletubbieheuvels. Het decor wordt optimaal benut door de zeven spelers, wat mooie beelden oplevert. Maar ook het spel en de teksten zijn goed uitgewerkt. Een nukkige, overheersende moeder (Marieke van der Heijden) strijkt met haar zonen neer op de vlakte. De communicatie verloopt stroef. Broer 2: ‘Moeder, houdt u wel van ons?’. Moeder: ‘Is dat een strikvraag ofzo?’ Broer 1 tegen broer 2: ‘Hou je wel van mij?’ Broer 2: ‘Wil je de waarheid horen?’ Broer 2: ‘Ligt eraan wat de waarheid is.’ Dat soort logica. Bij het goed gecaste komische duo Riebert Verheugen en John van Riel werkt het op de lachspieren. Broer 1 ergert zich rot. Vooral aan mensen met stomme stemmen of met lelijke namen. Of aan een mens die zich als konijn verkleedt. Laten ze die nou net eentje tegenkomen op de vlakte… Oh ja, verderop doolt ook nog een gehaaste gids rond (Diana Giesbergen) met haar enige toerist (Sander Verschure).
‘Als de nevel optrekt’, over angst voor de werkelijkheid van dolende zielen, kent een eigen logica en zit vol verrassende en droogkomische dialogen. Het stuk is gebaseerd op de theatertekst ‘Niemand in het bijzonder’ van schrijfster Enne Koens (1974) en verdient de komende dagen in de uitvoering van Elysée een groot publiek. Denk wel aan het insmeren. Naast de nadrukkelijk aanwezige kikkers en de vogels behoren ook de moerasmuggen tot de geneugten van het buitentheater. Muggenstiften zijn voorradig.

http://www.theatergroepelysee.nl/

(uit BN/De Stem)