ErsatzMusika
Songs Unrecantable
(Asphalt Tango/Music & Words)
Alleen al de sfeer op deze plaat; onbetaalbaar. Stel je voor: een authentieke bruine kroeg in Berlijn eind jaren tachtig. Een halve liter Warsteiner nog meer dan halfvol voor je neus, en een buil Javaanse Jongens. Want vol overgave roken was nog een sport. Verderop in de kroeg staat een bandje, een combo, te spelen. Ze maken licht versterkte muziek. Duitse muziek met orgel en elektrische gitaar. ‘Ostalgie’ zouden we het nu noemen, of lo-fi-dub-old-wave-post-soviet-urban-folk, of zoiets. Bij nader inzien blijkt het Engelstalig, maar met zo’n Duits accent. Zoals ook Russen dat kunnen. Het is een Russisch bandje, vertelt iemand. En de zangeres, met die donkerbruine stem, heet Irina. Ze doet aan iemand denken. Aan La Pat en aan Nico. Van haar verhalen is niets te verstaan, maar wij weten waar Irina het over heeft. We nemen nog een Warsteiner, jawohl. Op de ErsatzMusika, wat dat ook mogen zijn.
(uit Mixed Magazine)
