Tweede Cultuurnacht Breda

(uit BN/De Stem 23 januari)

Feestend cultuur snuiven in galmend Breda

door Dieter van den Bergh

BREDA - “Pap, we zouden nu toch naar het Breda’s Museum gaan?” “Maar mam, ík wilde juist naar het Chassé.” Een gezin met tienerkinderen worstelt bij de uitgang van de bibliotheek met een dilemma, een luxeprobleem eigenlijk; want waar ga je heen tijdens de Cultuurnacht? Het passe-partout van zes euro biedt toegang tot tientallen optredens en exposities en tot vrijwel alle musea van de stad. Met weliswaar gratis vervoer (per bus of paardentram), maar alles zien in ondoenlijk. Ruim dertig musea, theaters, poppodia en andere kunst en cultuurinstellingen - meer dan vorig jaar - legden gisteravond tussen zeven en twee de rode loper uit, voor vaak een speciaal, eenmalig programma. Het thema van dit jaar: ECHOoo. Er waren echo’s uit het verleden, zoals de herinneringsbus van Pluspunt op de Grote Markt en het openstelde NAC Museum, er werd gebruik gemaakt van echografie, van lichteffecten, schimmenspel en ‘design-echo’s’, maar ook de echo als geluid werd uiteraard volop aangewend, en niet alleen door het zeer prominent aanwezige Klokkenluiders Gilde Breda.
Alle bekende plekken deden mee, maar ook spannende onbekende, waar je doorgaans niet zomaar binnenwipt of geen ‘live-kunst’ verwacht. Zoals bij uitgeverij De Geus, waar schrijvers als Rachid Novaire en Marian Boyer voorlazen, bij dansgezelschap De Stilte, dat een fraai spel van golven en repeterende ritmes opvoerde, of bij de Oude Vest 4, het oude postkantoor waar in het monumentale trappenhuis het mysterieuze oorlogsverleden van het pand op multimediale en geëngageerde wijze werd ontrafeld door de daar gevestigde creatieve bedrijfjes. Kers op de taart hier was ‘het uitzicht over de Cultuurnacht’ vanuit de hoge toren, waar je normaal gesproken niet zomaar belandt. Het pas geopende Gebouw C aan de Reigerstraat pakte uit met een foto-expositie en een geïmproviseerde filmzaal, waar de bezoeker korte films kon kijken, al liggend op een comfortabel Fatboy-bedje.
Ook het treinstation werd benut. De aloude kleurrijke tegeltjestunnel kreeg er een extra dimensie bij dankzij een kameleontisch lichtspel van IDFX. Met hun ‘echo van licht’ - een ode aan ‘tegeltjesontwerper’ Peter Struycken - pimpte ze de poort naar Belcrum, waar een belangrijk deel van het programma plaatsvond. Zoals in KOP, waar een experimenteel violiste op originele wijze weerklank vond bij een danseres. Maar dé verrassing van de avond schuilde in een klein hoekje aan de Belcrumhaven; het Aardappel Imperium (hAI), sinds dit najaar gevestigd in de tekenkamer van de oude Backer & Rueb Machinefabriek. Achter het minuscule undergroundcafé blijkt een fraaie galerie te schuilen vol heerlijke designgadgets en kunst.
Het was soms dringen en zweten, zoals bij expositieruimte Plaats, waar het moderne jazzensemble Airkraft optrad, of bij café Het Hijgend Hert, waar het nieuwe Bredase kunstenaarscollectief Subuk de zintuigen prikkelde met een kartonnen multimediale machine waar je doorheen kon lopen. Maar wachtrijen konden de pret niet drukken; de feeststemming nam alleen maar toe. Want laat op de avond kon er natuurlijk ook gedanst worden. Niet alleen de arty-farty-disco in het Aardappel Imperium had zijn aanvang genomen, op meerdere plekken draaiden de voor de gelegenheid opgestelde deejays op volle toeren.
Een cultuurnacht om te koesteren, al is het alleen maar omdat het ook wel eens lekker is om laat op de avond met de jas nog aan en een biertje achter de kiezen al zappend high culture te snuiven.