Jarig filmfestival pakt uit: Van Rutger Hauer tot Javier Bardem
Het International Film Festival Rotterdam (IFFR) bestaat 40 jaar en pakt van donderdag 26 januari tot en met zondag 6 februari grootser uit dan ooit.
door Dieter van den Bergh
(uit BN DeStem 21/01)
De beste films hebben vaak geen happy end. Het Filmfestival Rotterdam bedacht de film Bad endings, samengesteld uit tientallen korte internetfilmpjes die allemaal slecht aflopen. De film gaat op het festival in première.
Het moge duidelijk zijn: wie van Hollywoodclichés houdt, heeft weinig te zoeken op het International Film Festival Rotterdam (IFFR). Tien dagen lang is de havenstad het walhalla voor de liefhebbers van de betere filmhuisfilm. Die kunnen kiezen uit zo’n 280 lange en 450 korte films.
Voor de veertigste editie pakt het IFFR ‘extra large’ uit. Veertig bijzondere plekken in de stad worden benut als extra festivallocatie. In onder meer het Groothandelsgebouw, Maritiem Museum, de Kunsthal, het nieuwe LantarenVenster op de Kop van Zuid en het Oogziekenhuis zijn filmvertoningen, videoinstallaties en tentoonstellingen te zien, als aanvulling op het programma in het festivalhart; Pathé aan het Schouwburgplein. De XL-pas, à 11 euro, geeft toegang tot alle extra locaties, plus twee dagen gratis OV-fiets.
Op 26 januari wordt de veertigste editie geopend met de Griekse film Wasted Youth. De levens van een zestienjarige skater en een met het leven worstelende veertiger kruisen elkaar op een hete zomerdag in Athene, een metropool die zucht onder de crisis. De film dingt op het festival mee naar een felbegeerde Tiger Award, net als C’est déjà l’été van Martijn Maria Smits uit Breda. Eerder dit jaar won Smits’ film, over een gezin dat overleeft in de Waalse industriestad Seraing, een Gouden Kalf voor ‘Beste Muziek’. In de categorie ‘korte film’ dingt de animatiefilm Battery cage van het Bredase Studio Smack mee naar een New Arrival Award, naast negen andere genomineerden.
Er zijn in Rotterdam talloze Europese en wereldpremières van ‘onafhankelijke’ films uit landen als India, Iran, Chili, Oeganda, Indonesië, Sierra Leone en Sri Lanka, maar ook ‘grotere’ films als het samoeraispektakel 13 Assassins van de Japanse grootmeester Miike Takashi, The Mill and the cross, een Poolse verfilming van een schilderij van Pieter Breughel met Rutger Hauer en Charlotte Rampling, het Engelse Never let me go, een bewerking van de bestseller van Kazuo Ishiguro met Andrew Garfield en Keira Knightley, en uit België komt 22 mei (22nd of May) van Koen Mortier, over de slachtoffers van een zelfmoordaanslag. Mortier tekende eerder voor een controversiële verfilming van Herman Brusselmans roman Ex-drummer.
De ‘grootste’ films in Rotterdam zijn 127 Hours, waarin Danny ‘Slumdog millionaire’ Boyle het waargebeurde verhaal vertelt van een bergbeklimmer die klem komt te zitten in een kloof, en Biutiful van Mexicaan Alejandro González Iñárittu, bekend van alternatieve drama’s als Amores perros, 21 Grams en Babel. De Spaanse Javier Bardem (No country for old men) speelt een man die stervende is en terugblikt op zijn leven. Biutiful zorgde in Cannes voor extreem gemengde reacties. Eens is iedereen het wel over de glansrol van Bardem, die wordt getipt als Oscarwinnaar.
Nieuw op het IFFR is een kinderprogramma. Bij Not Kidding kunnen kinderen vanaf 4 jaar kennis maken met de magische wereld van de film. Ouders zijn welkom, maar kunnen hun kinderen ook achterlaten om zelf een film te gaan kijken. Als dat geen lokkertje is.
International Filmfestival Rotterdam, 26 januari t/m 6 februari. Voor programma, tijden en prijzen: www.filmfestivalrotterdam.com
Drie tips van Gerwin Tamsma, programmeur van het IFFR
Black bread (Pa negre) - Agusti Villaronga
‘Villaronga bewees het al vaker: hij kan meeslepende drama’s maken voor een groot publiek, en toch zeer eigenzinnig, kunstzinnig en scherpzinnig zijn. Het IFFR eert de Catalaanse meester met een volledig retrospectief, en dit is zijn meest recente film: een coming-of-age verhaal op het sinistere naoorlogse Catalaanse platteland.’
Artificial paradise / Paraísos artificiales - Yulene Olaizola
‘Dit is de eerste, en bijzonder sfeervolle speelfilm van een jonge Mexicaanse filmmaakster die met haar eerste lange documentaire - over haar oma - wereldwijd in de prijzen viel. Gaat over een jonge verslaafde vrouw die een week aan de Golf van Mexico verblijft.’
End of animal - Yoon Sung-Hyun
‘Doet wat denken aan de films van David Lynch, dit creepy drama over zwangere vrouw die in een taxi op weg is naar haar geboortedorp als alle apparaten er zomaar mee ophouden... Met weinig geld gemaakt, maar fascinerend. De Koreanen hebben trouwens heel veel filmtalent: ze hebben elk jaar wel een film in competitie in Cannes, het meeste prestigieuze platform voor de betere film; Nederland in 1974 voor het laatst...’
