lees verslag Brabants Dagblad
Racen van schrijver naar schrijver op GDMW
door Dieter van den Bergh
DEN BOSCH “Lieve mensen, zet uw telefoon tijdens de voorstelling niet uit, maar op stil, zodat u heftig kunt twitteren. Dit is namelijk een vet hip feest, we gaan een trending topic worden!” De welkomstwoorden van presentator en jonge schrijver Oscar Kocken waren zaterdagavond weliswaar niet helemaal ironieloos, maar de kern is waar: Geen Daden Maar Woorden (GDMW), door het Rotterdamse Passionate Bulkboek georganiseerd in de Verkadefabriek in Den Bosch, wil een snel en fris literatuurfestijn zijn en vooral niemand in slaap sussen. In de praktijk betekent dit in sneltreinvaart zappen tussen ultrakorte performances op het snijvlak van literatuur, muziek, poëzie, dans, theater en film.
In amper drie uur trok een bonte stoet van rockende dichters, poëtische dansers en dichtende zangers voorbij. Een overdaad aan cultuur in tijden van verschraling, die de bezoeker met een luxeprobleem opzadelde; waar ga ik naar toe? Wie koos voor de première van Interzone, de prachtig gefilmde onorthodoxe documentaire over het (andere) leven van Bart Chabot (in bijzijn van de geportretteerde), liep de poëtische dans van Scapino Ballet en de lezingen van literaire kanonnen als Marcel Möring en David ‘Congo’ van Reybrouck mis. Net als It Folds Into, een knappe en ontroerende collage van spraaksamples en muziek van Tom America en live (geprojecteerd) knip- en plakwerk met tegelijkertijd (!) fluwelen zang van kunstenares Klaske Oenema.
Het was dringen bij dichteres Vrouwkje Tuinman en het mini-concert van Claw Boys Claw. De tot duo uitgedunde rockband zette Jongeling deel 2 van Remco Campert en Iemand die ik liever mis van Tuinman op integere wijze op muziek. “Wat voor jullie liedjes zijn, zijn voor ons gedichten, besef dat wel!” sprak de nog immer prettig ontregelende ruige zanger Peter te Bos het publiek quasi-vermanend toe.
De Bossche stadschroniqueur Eric Alink schreef een verhaal over zijn onlangs overleden vriend, de fotograaf Joep Lennarts, terwijl het juist schuddebuiken was bij volksdichter en gegarandeerd succesnummer Nico Dijkshoorn. Speciale gast P.F. Thomése droeg heerlijk droog voor uit zijn vettige pulproman J. Kessels The Novel, gevolgd door een stukje live soundtrack van Dijkshoorn, de bluesrocker. Even hilarisch en droogkomisch, maar niet per se altijd zo bedoeld, is de nuchtere Groningse Friese muzikant/schrijver Meindert Talma. Op een Duits orgeltje en Japans synthesizertje bracht hij gedichten over voetballers met baarden en foute Duitse orgelmuziek uit zijn bundel Laat het orgel jammeren muzikaal tot leven. “Eigenlijk is dit gewoon een liedje”, verontschuldigde hij zich bij zijn gedicht De Stadskabouter, “maar dat mag tegenwoordig in de poëzie, toch?”
Alles kan en mag, zo liet ook graadmeter van het literatuurklimaat GDMW zien met een sterk programma. Zo sterk, dat het best over een halve dag meer uitgesmeerd had kunnen worden, in plaats van in één kort avondje gepropt. In dit tempo was het voor de bezoeker én schrijver vaak niet bij te benen. “Niet klappen alsjeblieft”, sprak Kees van Kooten aan het einde van de avond tot zijn publiek, “dat gaat allemaal van onze tijd af.” Om vervolgens in razend tempo zijn korte schrijnend-humoristische verhalen te hervatten.
Gezien: Geen Daden Maar Woorden, zaterdag 21 mei Verkadefabriek Den Bosch
