vrijdag 30 oktober 2009

Geslaagde ode aan RK Veulpoepers BV


lees verder

De Neus in Ruimte-X












RUIMTE-X presenteert in het kader van L’Avventura:

Een ode aan Nikolaj Gogol (1809-1852)

Op 1 april 2009 was het exact 200 jaar geleden dat Nikolaj Gogol het levenslicht aanschouwde in een dorpje in de Oekraïne. De geboorte van ‘de grootste kunstenaar van Rusland’ (Nabokov) en schepper van beroemde verhalen, novellen en romans als De Neus, Dagboek van een Gek, De Mantel en Dode Zielen was aanleiding voor schrijver Dieter van den Bergh en (NRC) fotografe Joyce van Belkom om af te reizen naar de Oekraïne en daar in Gogols voetsporen te treden. De neerslag van hun avonturen wordt op zaterdag 7 november in RUIMTE-X gepresenteerd. Het betreft een fraaie A-6 publicatie, video-opnames en foto’s.

Ook de ‘Bloem van de Natie’, een genootschap van theatrale heren (Twan van Bragt, Bram Gerrits en Gerrit Dragt) dat de wereld al filosoferend, bevragend en kolderiek attaqueert, zag in 200 jaar Gogol aanleiding om de Russisch/Oekraïense meester een theatrale ode te brengen. Met medewerking van het Productiehuis Brabant. Eveneens te beleven op 7 november in RUIMTE-X om 22.00 en 22.45 uur.


Agendagegevens

Datum 7 november 2009

Aanvang 22.00 en 22.45 uur

Plaats RUIMTE-X

Telexstraat 4 a

5038 DJ Tilburg

013 536 02 07


In het kader van L’Avventura, kaarten verkrijgbaar bij De NWE Vorst.

De Gogolpublicatie werd mede mogelijk gemaakt door Bureau Cultuurmakelaar i.h.k.v. Grublit.

donderdag 29 oktober 2009

maandag 19 oktober 2009

Shantel: kroonprins van de Balkan Beats












De Manu Chao van de Balkanpop

Waar Shantel, kroonprins van de ‘Balkan Beats’ komt, is het feest. Deze week in Oss en Tilburg.

Brabants Dagblad
Thuis? Nee, hij zou niet weten waar dat is, zegt een vermoeide Stefan Hantel, onderweg van Frankfurt naar Wenen. Okay, zijn studio staat in Frankfurt, zijn moederstad, maar daar is hij nauwelijks. S. Hantel, alias dj/zanger/gitarist Shantel (Frankfurt 1968), is non-stop op tournee. Vanuit Wenen gaat het straks richting Istanbul, waar zijn nieuwe plaat op één staat, ten koste van Michael Jackson.
“I really love my work”, zegt de Duitser met een accent waar Brüno jaloers op kan zijn. “Ik ben getrouwd met de muziek, heb geen privé-leven, maar ik voel me bevoorrecht. Ik sta op de grote Europese podia, er zijn weinig artiesten die me dit nu nadoen, zéker geen Duitse.”
‘Planet Paprika’ heet Shantels nieuwe plaat. Binnen no time stond de schijf bovenaan de Europese World Music Charts en in tal van Europese hitlijsten. Op de plaat - met wederom een aanstekelijke mix van Balkanfolk en westerse pop, dance en hoempa - borduurt de Duitser voort op het succes van ‘Disko Partizani’ (2007). “Dit is een logisch vervolg op ‘Disko Partizani’. Daar heb ik toen keihard aan gewerkt, deze crossover was toen nog nieuw. Het werd een hit, al vonden sommige critici het te commercieel, te glad. Onbegrijpelijk, want wat ik doe heeft niets met mainstreampop van doen.”
Hoe zijn muzikale mix tot stand komt? Puur intuïtief, bezweert de Duitser. Dat er deze keer meer Griekse invloeden inzitten is toeval. “I’m just a stupid German boy mixing good music. Ik denk niet in nationaliteiten of hokjes, zoals ‘Balkan’. Ik denk niet: welke exotische invloed zal ik er nu weer ’s uitpikken, Chinees, of Grieks? Het ontstaat gewoon.”
Waar Manu Chao de wereld veroverde met zijn grenzeloze latin en patchanka, doet Stefan Hantel dat met de Balkanpop. Maar kom bij de Duitser niet aanzetten met de term ‘Balkan Beats’. “Dat is de naam voor een hype. Een hype gaat over, mijn muziek zal blijven bestaan, beyond Balkan beats.”
De Duitser noemt zichzelf liever ‘Europees muzikant’. “Ik heb een pro-Europese boodschap. Niet in politieke, maar culturele zin. Europa is een lappendeken. Voeg die kleuren bij elkaar, samen ben je mooier en creatiever.” Shantel ziet Europa veranderen; het westen inspireert niet langer het oosten, maar andersom. “Wenen, Berlijn, Istanbul zijn de nieuwe hotspots.”
Wat stijl en succes betreft ging de Bosnische componist Goran Bregovic, koning van de Balkanpop, Shantel voor. “Bregovic opende de deur voor mij. Al vind ik dat hij is blijven steken bij het cliché van de onstuimige Balkanbruiloft. Ik heb een breder bereik, ook hippe kids luisteren naar mijn muziek. Maar Brego blijft een fenomeen. Deze zomer speelde ik met hem samen in Berlijn, geweldig. ‘Je bent erg belangrijk voor de Balkanjeugd’, zei hij. ‘Je laat hen zien dat hun muziek ook stoer en modern kan zijn’.”
Zijn multiculturele muziek heeft ook een integrerende kracht, denkt Shantel. “Ik sta in de top tien van Turkije en Griekenland én in de hitparades van Frankrijk en Duitsland. Deze muziek kweekt begrip voor andere landen en culturen.”
Waar Bregovic volgens Shantel - met alle respect - vast is komen te zitten in het zigeunergetto doorbreekt hij juist grenzen. “Ik heb het lak aan grenzen en paspoorten.” Neem zijn elfkoppige internationale (blaas)orkest: het Bucovina Club Orkestar, een rondreizend circus met momenteel muzikanten uit Parijs, Belgrado, Boekarest en Berlijn. Maar dat kunnen morgen weer allemaal anderen zijn. “Mijn orkest is als een hotel, vol verschillende nationaliteiten. Iedereen huurt voor een paar dagen een plekje en voegt z’n eigen smaakje toe. Daarna komt er weer iemand anders. Zo blijft het spannend én dynamisch.”

Shantel & Bucovina Club Orkestar, o.a. 21 okt, Tivoli Utrecht, 22 okt 013 Tilburg, 23 okt Paradiso Amsterdam, 24 okt Groene Engel Oss.

vrijdag 16 oktober 2009

Humor om te lachen met Micha Wertheim











 

‘Humor is het leukst als niet iedereen er om kan lachen.’
door Dieter van den Bergh
 

Zijn vorige show zorgde voor opschudding. Toch wil de tegendraadse cabaretier Micha Wertheim liever ontroeren dan shockeren. Zo ook in zijn derde programma ‘Micha Wertheim Voor de Grap’, vol waanzinnige logica.


Op je Wikipedia-pagina staat 'Wertheim sloot zijn studie af met een doctoraalscriptie over Frans Kafka onder de titel ‘Wunsch, Indianer zu werden: een onderzoek naar de betekenis van het reismotief in het werk en leven van Kafka’. Is Kafka een absurdistisch inspiratiebron?
“Ik weet echt niet wie die informatie op Wikipedia gezet heeft. Maar het is wel interessant om te merken hoeveel journalisten er over beginnen. Blijkbaar is dat hoe mensen zich op een interview voorbereiden. Even Wikipedia lezen. Ik heb tot mijn tiende alle boeken van Pinkeltje gelezen, maar dat staat niet op Wikipedia. Zowel meneer Dick Laan als Kafka zullen ongetwijfeld ooit invloed op mij hebben gehad. Maar dat is al zo lang geleden. Wat niet weg neemt dat het iedereen natuurlijk vrij staat om mij met Kafka te vergelijken.”

‘Micha Wertheim voor Beginners’ had als uitgangspunt je vermeende arrogantie...
“Mijn eerste theaterprogramma was een parodie op een heel slechte cabaretvoorstelling. Omdat niemand mij nog kende kon ik toen doen alsof ik een totaal over het paard getilde cabaretier was met een ongelooflijk bord voor z’n kop. Het leuke was dat sommige mensen in het publiek niet doorhadden dat het een grap was. ‘Micha Wertheim Voor de Grap’ is hoop ik echt anders. Al zullen er altijd nog mensen zijn die mij maar niets vinden. Ik vind dat op zich helemaal geen probleem. Sterker nog, humor is volgens mij het leukst als niet iedereen er om kan lachen. De slappe lach had je op school ook altijd alleen met een paar mensen, en nooit met de hele klas tegelijk.”

‘Micha Wertheim: dat is toch dat pedante, recalcitrante mannetje met die genadeloos harde grappen?’ Dat is een beetje het beeld dat heerst.
“Dat beeld bestaat geloof ik vooral bij mensen die mij nog nooit hebben zien optreden. Persoonlijk hou ik er van om geraakt te worden als ik naar het theater ga. Theater is wat mij betreft een contactsport. Dus als het mij lukt mijn publiek te raken ben ik blij. Maar het blijft cabaret. De bedoeling is dat er gelachen wordt. Vorig jaar zond de VARA een optreden van mij uit waarin ik een half uur uit eigen ervaring vertelde over wat er gebeurt als je te horen krijgt dat je kanker hebt. Er zijn mensen die dat naar vinden. Die liever niet hebben dat je daar over praat. Die boos opstaan en weglopen.”

Veel mensen denken bij jou aan dat incident in Roermond begin vorig jaar, waarbij een groot deel van het publiek de zaal verliet omdat je een gehandicapte bezoeker zou hebben geschoffeerd. Stoort je dat?
“Het is nooit de bedoeling dat een grap verkeerd begrepen wordt. Maar het is een risico dat je neemt als grappenmaker. In mijn vorige programma zat een stukje waarin ik gehandicapten verweet dat ze zich niet wilden aanpassen aan onze cultuur, waarna ik suggereerde dat ze maar terug moesten naar hun eigen land als het ze hier niet beviel. Door een samenloop van omstandigheden dachten een aantal mensen die avond dat ik er echt zo over denk. Ik vond alle aandacht eerlijk gezegd een beetje overdreven. Als er nu in ieder theater waar ik kwam rellen waren uitgebroken, dan was ik wel aan mijzelf gaan twijfelen. Maar alle andere voorstellingen verliepen heel aangenaam. Die hele rel bevestigde voor mij wel het beeld dat er weinig voor nodig is om in een mediarel terecht te komen. Daar probeer ik in mijn nieuwe programma wel wat over te zeggen omdat die mediarelletjes volgens mij niet geheel ongevaarlijk zijn.”

Hoe vaak moet je wat daar gebeurde nog uitleggen?
“Ongeveer even vaak als ik moet antwoorden op de vraag of ik geïnspireerd ben door Kafka.”

Welke Nederlands cabaretiers zie je zelf graag?
“Zo veel. Van Hans Teeuwen, Theo Maassen en Marc-Marie Huijbregts heb ik veel geleerd. Kees Torn en Katinka Polderman zie ik graag aan het werk. Daniël Arends vind ik onweerstaanbaarder grappig. Maar als ik een tip zou mogen geven dan is het de Belgische zanger en cabaretier Roy Aernouts. Die zouden meer mensen echt moeten gaan zien.”

‘Micha Wertheim Voor de Grap’, 17 oktober, De Kring Roosendaal, 23 oktober De Bussel Oosterhout.