november 2006 -Ze is pas zevenendertig jaar, toch zit saxofoniste Candy Dulfer al meer dan vijfentwintig jaar in het muzikantenvak. Reeds op elfjarige leeftijd stond ze met haar eerste (school)bandje op het North Sea Jazz Festival. Een jaar later debuteert ze in de band van Rosa King en weer twee jaar later richt ze haar eigen band Funky Stuff op. Ze brak in 1990 wereldwijd door met haar solodebuut Saxuality (meer dan een miljoen verkochte exemplaren) en als favoriete saxpartner van Prince. Maar Candy Dulfer (Amsterdam 1969), enig kind van saxofonist Hans Dulfer en personal manager Inge, speelt of speelde met veel meer groten der aarde: Dave Stewart, Van Morrison, Tower of Power, Blondie, Living Colour, Pink Floyd, Herman Brood, Maceo Parker. Om er een paar te noemen.
In het voorjaar doet de Noord-Hollandse altsaxofoniste een tournee met Sheila E. (in maart in Paradiso) en in april begint bij de NPS de serie ‘Candy Meets’ waarin Candy Dulfer bevriende muzikanten bezoekt waaronder (onder voorbehoud) Dave Stewart, Jamie Cullum, Chaka Khan, Sheila E., (groot voorbeeld) Maceo Parker en misschien wel Zijne Koninklijke Hoogheid Prince.
“Ik was verslaafd geraakt aan aandacht, daar begon het mee. Elke keer als mijn vader moest optreden, mocht ik wel een keertje het podium oplopen. Zelf maakte ik nog niet echt muziek. Ik had thuis wel een drumstelletje, waar ik een beetje op trommelde, maar dat was ineens verdwenen. Toen ik vijf jaar was vroeg ik aan mijn vader of ik een keertje op zijn saxofoon mocht blazen. Dat mocht en sindsdien, nou ja…, het verhaal is bekend.”
Harmonie
“Precies één keer heeft mijn vader me les gegeven. Maar dat werd meteen ruzie. Ik ben nogal eigenwijs. Hij ook, ik heb het van mijn vader. We wisten het allebei beter. ‘Weet je wat’ zei hij, je kunt maar beter op les gaan bij de harmonie’. Toen ben ik met mijn eerste sopraansax bij de lokale harmonie Jeugd Doet Leven gegaan. Heel gezellige boel, met al die boerenfamilies. Het repertoire was soms een beetje oubollig, maar ik heb er veel van opgestoken. Omdat ze daar al een sopraansaxofoon hadden, ben ik overgestapt op de alt.”
Hippies
“Mensen denken vaak: ‘dat moet een hippieachtig gedoe zijn geweest bij de Dulfers thuis’. Dat valt reuze mee. We waren eigenlijk een gewone, keurige familie. Woonden eerst op een boot in Weesp, toen ik zes was zijn we verhuisd naar een oud treinstation in Broek in Waterland. Als mijn ouders naar concerten gingen werd ik altijd meegenomen. Vanaf mijn tiende mocht ik elk jaar mee naar het North Sea Jazz Festival. We gingen ook naar de muziekcafés op de Lijnsbaansgracht of naar Paradiso. En ik kan me Sonny Rollins in De Doelen nog herinneren. En Earth Wind & Fire in Ahoy’. Maar we gingen net zo goed naar Doe Maar als die bij ons in de buurt kwamen. Ik heb veel gezien, vind het alleen jammer dat ik Chaka Khan met Rufus nooit live heb gezien.”
Diversiteit
“Er werd veel muziek gedraaid thuis. Heel divers. Jazz, pop, rock. Van Ben Webster tot Beatles en James Brown. We hadden een houten Dual-pick up weet ik nog. En als er geen muziek op stond was mijn vader saxofoon aan het spelen. Hij speelde de hele dag door. Er kwamen ook veel muzikanten langs. Maar het is niet zo dat er nu elke week een wilde jamsessie was. Het was heel grappig om te zien hoe verschillend de mensen waren die over de vloer kwamen. Mijn Duitse oma was een heel correct en net mens, maar ze liep net zo makkelijk door het huis te dansen met Mister Slim, een geweldige Surinaamse steeldrummer. Daarnaast was mijn vader ook nog autohandelaar. Ook zijn klanten en collega’s kwamen op bezoek. Die diversiteit aan mensen heb ik altijd als voorbeeld gehouden van hoe mijn publiek eruit moet zien: van alles wat.”
Smaak
“Mijn smaak is erg gevormd door wat er thuis gedraaid werd. Maar op de middelbare school kwam in aanraking met andere dingen. Ska bijvoorbeeld. Specials, Madness. En wave-zangeres Toya, die er zo stoer punky uitzag vond ik ook cool. En natuurlijk Doe Maar. Daarna kwam disco en funk. De funk is altijd gebleven. Maar ook mijn brede smaak. Ik ben me altijd erg bewust geweest van de verwantschap tussen vrijwel alle muziekstijlen. Bijna alles hoort bij elkaar. Alleen met klassiek heb ik nog een beetje moeite. Die sfeer, daar heb ik niks mee.”
Helden
“De helden van toen zijn eigenlijk nog steeds mijn helden van nu. Saxofonist Junior Walker, Aretha Franklin, Hennie Vrienten, James Brown. Toen Brown onlangs doodging werd ik gebeld door een vriend die me condoleerde. “Als hij er niet was geweest, had jij ook niet zo’n muziek gespeeld.’ Hij had helemaal gelijk. Ik denk dat misschien wel zeventig procent van de popmuzikanten van nu anders had geklonken. James Brown was één van de belangrijkste muzikanten ooit. Wel tragisch dat hij niet echt een fijn mens was. Ik ken enkele muzikanten uit zijn band, en weet dat hij heel erg moeilijk kon doen.”
Charlie Parker
“Ook Charlie Parker zit bij mij erg hoog. Hij is onlosmakelijk verbonden met misschien wel de mooiste muziekherinnering uit mijn jeugd: mijn eerste platenspeler. Een plastic doosje in de vorm van een lieveheersbeestje. Dat ontwerp heeft de hifi-industrie nooit meer overtroffen. Het eerste plaatje dat ik erop draaide was van Charlie Parker. Kreeg ik kado toen ik drie was. Dat was geweldig, mocht ik zelf dat plaatje erop leggen. In mijn studio hebben we nog steeds een platenspeler. Die heb je nog nodig want sommige muziek van mij komt nog speciaal op plaat uit, remixen ofzo, of persingen speciaal voor deejays. Maar als ik nu een plaat op moet zetten, krijg ik die naald er nog nauwelijks op. Weet nog amper hoe zo’n ding werkt. Wel gek eigenlijk, vroeger deed je diezelfde handeling de hele dag door.”
Computer
“Nu luister ik vooral via de computer naar muziek. Die is draadloos verbonden door middel van Airport Express van Mac, naar B&W speakers in het plafond. Ik heb niet zo veel meer met apparatuur te maken. In mijn auto, een jeep, had ik wel een hele goede Bose-installatie. Toen luisterde ik veel in de auto. Maar toen ik een nieuwe jeep kocht zat er een nieuwe, veel slechtere installatie in. Ik luister nog wel naar de radio, maar eigenlijk vind ik radiomuziek in de auto nooit mooi klinken. Ik hou niet van die autofrequentie. Ik ben wel aan het prutsen met mijn iPod, maar dat werkt niet goed. Eigenlijk zou elke auto een directe iPod-aansluiting moeten hebben.”
Geluidsfreak
“Ik ben best wel een geluidsfreak. Vooral als het mijn eigen sax aangaat. Eerst komt het geluid, dan de timing, dan pas de virtuositeit. Ik weet precies wat mooi geluid is. Een warm geluid dat zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid ligt. Maar het is heel moeilijk om dat geluid zo maar tevoorschijn te toveren. Om natuurlijke warmte in de muziek te krijgen kan het helpen om wat hout in de buurt te hebben, het geluid weerkaatst en komt dan mooier terug is mijn mening. Als ik inspeel in een studio zorg ik altijd zo veel mogelijk weg te blijven van glas en beton, dat klinkt afschuwelijk. Ik neem tegenwoordig altijd een houten schotje mee, een stuk zachtboord, als ik ga spelen. Kan ik tegen aanspelen. Toen wij verhuisden van een houten naar een stenen huis hoorde ik dat verschil meteen. In dat houten huis klonk muziek veel mooier.”
Klinisch
“Wat tegenwoordig als mooi geluid geldt is vaak veel te koud en klinisch gemixt met een belachelijke nadruk op hoge frequenties. Dat sist zo lekker en dan denken mensen dat ze een hele goede geluidsinstallatie hebben gekocht voor 10.000 euro. Je wordt door verkopers soms de verkeerde richting ingeduwd. Vaak hebben ze er helemaal geen verstand van. Ze prijzen soms hoge frequenties aan, terwijl je die juist niet moet horen vind ik. Wij kwamen vroeger vaak bij de Raf in de Rijnstraat in Amsterdam. Een hele goeie winkel, maar wat je daar af en toe voor een onzin hoorde...”
iTunes
“Nieuwe muziekstromingen volg ik op de voet. Dat moet, vind ik, want alle goeie oude muziek was ooit nieuwe muziek. Ik heb vannacht nog via iTunes Amy Winehouse gekocht. Aparte zangeres. Mooie teksten, mooie stem. Ook heb ik net een nieuwe hiphop-act ontdekt, Gumdrop ofzo. Relaxt en met een sterke muzikale kant. iTunes is mijn manier om muziek te luisteren. Maar ik kan niet wachten op het moment dat iTunes zijn geluidskwaliteit gaat verbeteren. Je kan echt niet meer meten of iets goed klinkt of niet. Op iTunes hoor je niet de muziek zoals de artiest hem bedoeld heeft.”
‘Geluidsecht’
“Internet en luisteren via de computer heeft ook grote gevolgen voor mijn muziek. Niet alleen voor de verkoop, maar ook voor de kwaliteit. Als je bezig bent met goede opnames, besef je je tegelijkertijd ook dat veel mensen die kwaliteit niet mee zullen krijgen omdat ze de muziek downloaden of op de computer beluisteren. Ik pleit er dan ook voor dat er ‘geluidsechte’ vormen moeten komen op internet. Maar voorlopig is iTunes nog steeds te prefereren boven die belachelijke, onhandige, rottige, krasgevoelige, veel te duur verkochte cd’s. Nederlandse uitvinding, kun je wel merken.”
De Favorieten van… Candy Dulfer
1-mijn set:
Wij draaien cd’s op onze computer, in iTunes. Die is draadloos verbonden d.m.v. Airport Express van Mac, naar B&W speakers in het plafond. Alle gekochte cd’s worden ingeladen en dan verbannen naar de opslag.
2-favoriete genre: Alles wat een binding heeft met Afro-Amerikaanse muziek, van jazz tot hiphop, van soul tot r&b
3-all time favourite (song en/of album)
Moeilijk om er eentje te noemen, maar ‘I can’t make you love me’ van Bonnie Raitt is wel een van de mooiste nummers die ik ken.
4-gruwel echt van…
Slecht uitgevoerde pretentieuze gitaardoommuziek van verwende stinkende Amerikaanse/Engelse bandjes met slechte zangers die zich wentelen in zelfmedelijden.
5- maar luister stiekem wel naar…
Mijn speciale kerstlijst, met alleen maar kerstliedjes gezongen door Nat King Cole, Dean Martin, Bing Crosby etc., echte 50’s schmalz...
6-omvang muziekcollectie
Ik denk 1000 cd’s, maar waarvan ik maar zes en een half uur muziek heb ingeladen in mijn iTunes, dus niet alles is mijn favoriet.
7-verzamelaar?
Ik ben er niet obsessief mee bezig maar van Chaka Khan, David Sanborn en D’Angelo heb ik wel alles denk ik.
8-vinyl of cd?
De cd is nog steeds een crime en ik kan niet wachten op het moment dat iTunes zijn geluidskwaliteit gaat verbeteren en de catalogus wereldwijd gaat maken (nu kan je alleen maar muziek van de Nederlandse iTunes-site bestellen, een belachelijke vorm van achterstelling) en de catalogus eens samengesteld wordt door mensen met verstand van muziek.
9-meest memorabele muziekbeleving:
Live-concerten, in chronologische volgorde, van: Sonny Rollins, David Sanborn, Miles Davis, Prince (Ahoy’)en D’Angelo.
10-mijn hifi-tip:
Hout. Zorg dat je kamer waarin je muziek draait altijd houten oppervlakken aanwezig zijn voor de natuurlijke warmte, ook bij opnames scheelt dat enorm.
